Jeukende app-duimpjes

Ik zat gisteren in de trein, op weg naar een verjaardag - een vriendin was zeventig geworden (alle reizigers zaten op internet).

Het feestje leek een beetje op een reünie; van harte gefeliciteerd, het lijkt wel of je steeds jonger wordt; hé kerel... zeg, jij bent ook flink groot gegroeid; zo, zo... alweer zwanger, zo meteen kun je een voetbalelftal beginnen; ...wat? Gescheiden. Voor de zevende keer?; ...faceliftje? Hoezo? ...de heleboel?; en jij..., enorm afgevallen! Ja..., de dokter gaf me nog een week, dus... ; ...had jij vroeger niet een enorme kont? Tja..., een beetje laten corrigeren hè; ...ben je nu eindelijk van het duimen af? Nou grote meid... Gelukkig was er Zappa (de Duitse Herder). Ik nonchalant stokje weggooien. Hij braaf apporteren. En alles kwam goed!

In de trein terug naar huis zat iedereen weer op internet. Een jonge dame (voor mij) maakte een frontale selphie en stuurde haar pokdalige verwrongen gezicht naar al haar vrienden. Een voor een - met telkens een andere tekst erbij. Haar duimpjes gingen razendsnel over het toetsenbord van haar telefoon. 'Geef domme mensen een smartphone en ze denken dat ze slim zijn,' mompelde ik in mijzelf.

Een meisje komt bij de dokter: 'Dokter, dokter, ik heb zo'n last van jeukende duimpjes.'
Ik moet meteen aan het Vlaamse duo Herr Seele en Kamagurka denken, die hadden een sketch - die ze zeker 30 jaar lang hebben opgevoerd - en die heette 'Dokter, dokter, ik heb zo'n moeilijke stoelgang'. En dan zag je Herr Seele - met krukjes onder zijn voeten gebonden - het podium op strompelen (ook reünie-waardig, vind ik persoonlijk).

In het torentje in Den Haag wordt ondertussen intellectueel van gedachten gewisseld... 'Gerritje Zalm heeft telduimpjes,' zegt Ruttemetutje plotseling.
'Ik weet dat je een groot fan van Jozef Bloks bent, maar je ermee bemoeien terwijl hij aan het schrijven is, vind ik toch een beetje te ver gaan,' murmelt Samsommetje.
'Och, het is overal kommer en kwel, dus ik ben wel blij met iemand die 'Nieuws met een glimlach' schrijft. Eigenlijk zouden die Bloks en ik een duo moeten vormen; want ik ben immers gezegend met de eeuwige glimlach.'
'Misschien wel een goed idee, grinnikt Samsommetje. Wij hebben alle macht in handen, dus we zorgen ervoor dat vanaf nu de Nederlandse media alleen nog maar vrolijk nieuws brengen: in Diergaarde Blijdorp is een roze girafje met een knoop in zijn nek geboren, Merkelientje (van Duitsland) is voor de derde keer in het geheim van een drieling bevallen en Gerritje Zalm is met zijn duimpjes vast komen te zitten in een telraampje, hi, hi...'
'Ja, ja..., en bij de volgende verkiezingen duimt iedereen voor mij, en alle Nederlanders worden weer blije mensen,' jubelt Ruttemetutje.
Vervolgens kukelt Samsommetje een beetje binnensmonds: 'En mijn advies is; gooi samen met je schoonmoeder ook de smartphone uit het raam. Dan kun je in de trein weer leukerig met een gezellige Hollandse meid - met duimpjes in het gips - wat bijkletsen.'
Het meisje werpt zijdelings een blik in een krant en zegt: 'Wat is er toch een hoop ellende in de wereld. Vreemd, want in Nederland hebben wij daar helemaal geen last van. Heb je trouwens gehoord dat er op het Scheveningse strand twee potvissen zijn aangestrand, ze liggen al dagen samen in de branding te kroelen. Gezellig hè!'

Follow by email! Vul rechts je emailadres in en je ontvangt mijn verhaaltjes in je mailbox.