Jan Klaassen op zaterdagavond

Paul de Leeuw stopt met zijn zaterdagavondshows. De mensen zijn toe aan iets nieuws, leest Rob in het AD. "Nederland 1 heeft iemand anders nodig. Je ziet het aan de kijkcijfers."

Met een glimlach - van oor tot oor - huppelt hij met een mandje vol met gekleurde eieren aan zijn arm, door het huis. Rob ziet zijn kans schoon. Ja, hier heeft hij lang op gewacht. Komt nu eindelijk zijn droom uit?

De bejaarden zijn binnenkort de baas, en daar moet hij op inspringen. En óók op de jeugd, die nu - omringd door allerlei elektronische gadgets - de hele dag voor hun pc hangen. "Pang..., knal..., boem", hoort hij regelmatig als zijn kleinkinderen op bezoek zijn.

'De mensen worden alsmaar ouder, maar niet gekker,' mompelt hij in zichzelf. Het zijn moderne oudjes. Ouderen van deze tijd!
Ondertussen verstopt hij - vrolijk fluitend - de paaseieren. Een paar rode tussen de sanseveria's, een paar blauwe in de boekenkast en de rest legt hij zo her en der verspreid in de kamer.

"Het Schaep in Mokum" en "Moeder, ik wil bij de Revue", zijn natuurlijk wel lekkere nostalgische programma's, maar die tijd is écht voorbij. Ja, hij gaat een zaterdagavondshow maken met gamende ouderen. Met een heleboel geknetter, gespetter en veel "pang..., knal..., boem".
En..., met veel housemuziek en bejaarden die iedere aflevering hun eigen Gangnam Style versies presenteren.

Het programma moet driedimensionaal worden uitgezonden, en hij gaat zelf - als een soort van virtuele Jan Klaassen - luid trompetterend de boel dirigeren. En Mascha Feoktistova moet zijn make-up doen. Ook gaat hij Ali B erbij betrekken, en iedere zaterdag moeten er nieuwe ex-criminele rappers van zich laten horen.

En er moet ook veel bejaardenporno getoond worden! Met veel rammelende piercings!
Ja, hij gaat op zaterdagavond Nederland laten zien dat de oudjes van nu, ook nog in andere topsporten goed zijn!

Hij ziet het al helemaal voor zich. Met zijn trompet in de hand gaat hij op zoek naar zijn smartphone. Oef..., hij trapt op een ei, glijdt uit..., en valt pardoes met zijn hoofd in het aquarium. Blub..., blub! Wilde slierten haar hangen voor zijn gezicht..., hij spuugt zelfs een goudvis uit.

Maar het kan hem allemaal niet schelen. Want hij heeft er zin in! Laat die Paul de Leeuw met zijn voorstelling "Poephoofd" maar lekker het theater ingaan. Even later tikt hij wild enthousiast het nummer van de VARA in en roept: 'En nu komt Rob er aan..., ta-ra-ta-ta-ta..., toet..., toeeet...'