Translate

zondag 3 maart 2013

Een pinguin ei

Heeft Rob de Nijs geluk dat ik vandaag geen verhaaltje over hem heb geschreven? Het is nu na twaalven, om precies te zijn: het is 12.29
En - uit verveling - kijkt hij op tv naar een van die stomme Amerikaanse detective series.

Het was maar een saaie dag. Geen seks, drugs en rock en roll! Nee, gewoon als een oude vent in bed liggen wachten..., op wat?

Op de nieuwe leuke buurvrouw, die misschien wat suiker komt lenen?

Of wachten op een telefoontje van een oude vlam? "Hé, Rob, ik vond in een oud snoeptrommeltje een viltje met jouw naam en telefoonnummer. En ik dacht: zal ik hem eens bellen?"

Maar niets daarvan. Op de tv is nu een uitzending met Eva Jinek: bankdirecteuren ontvangen nog steeds miljoenenbonussen. 'In mijn vocabulaire was vroeger een bonus iets anders. Dat was iets wat niet erg fris rook, mompelt hij in zichzelf. Ik ben absoluut geen Calimero, maar dit is allemaal absoluut oneerlijk!'

Terwijl ik dit schrijf, vraag ik mij af of Rob mijn mening deelt? Ik denk van wel!

Laat ik het vrolijk houden. Ik vind Eva een hele leuke dame, en misschien begrijp ik dat zij Bram Moscovitch heeft gedumpt. Bram vind ik ook een toffe peer. Heel voorkomend, geestig en een goed advocaat, maar... wellicht te oud voor haar.

Halina Reijn - die ook in haar programma zit - zegt dat iedereen recht heeft op geluk, of... zoiets dergelijks. Zij heeft dat vanuit haar opvoeding zo meegekregen.

De homoseksueel Lodewijk Asscher - die naast haar zit - zegt dat de werkeloosheid stijgt. Poetin maakt rare sprongen. Het is een tijd van moeilijke keuzes, maar alles komt goed.

Rob wordt er niet goed van. Hij wil gewoon fijne liedjes zingen. En op zondag wil hij even nergens aan denken. Hij zapt verder. Een horrorfilm..., daar heeft hij helemaal geen zin.

Zap..., zap. Een natuurfilm "March of the Pinquins" - met commentaar van Urbanus. Een stel gehandicapte vogels..., maandenlang met een ranzig ei tussen hun poten, en - als het ei niet breekt - dat er dan uiteindelijk een babypinguin uitkruipt.

'Wat zit de natuur toch merkwaardig in elkaar', mompelt hij in zichzelf.

De hele dag heeft hij in bed gelegen. Nu staat hij op. Hij sloft naar de keuken en slaat een paar plofkipeieren in de pan, een lapje ham erbij... 'Hm..., dat ruikt goed'. Even later zit hij op de bank zijn "ontbijt" te verorberen. 'Morgen is er weer een nieuwe dag', zegt hij tegen zijn poes.

Voordat hij - wéér - gaat slapen, kijkt hij even op internet. 'Verdomme, mompelt hij, heeft die Bloks toch nog een verhaaltje over mij geschreven'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten