Translate

dinsdag 6 november 2012

Vuurwerk 2

Paradijselijke eilanden - dankzij internet - nu voor een habbekrats te koop. Er zitten wel wat haken en ogen aan. Want vaak sterft het er van de insecten, je krijgt gratis allerlei tropische ziekten en... ze zijn hot bij kapitein Haak en andere piraten.
Vergeet dus niet voldoende vuurwerk mee te nemen!

Vuurwerk in Antwerpen Deel 2 - slot (Uit het boek: Crazy Stories 2, www.lulu.com)

...Ik teken het paradijs met daarin Adam en Eva, en God de vader in het midden met zo'n blik van: alles komt goed.
Eva doet zich tegoed aan de verboden appeltjes. En ik denk nog; als daar de Surinaamse sinaasappelen van Orange (zie Crazy Stories: Deel 1) hadden gehangen, dat dan de geschiedenis van de wereld wellicht heel anders was verlopen.

Het paradijs wordt als een soort Ark van Noach. De prachtigste vogels en dieren huppelen er vrolijk met z'n tweeën in het rond: sneeuwuilen (oeroeboerend), wielewalen, krekels, konijnen met een bochel, Orca-fijnen, Mechelse peperkoekkoeken, hazen, pony's uit Pony Park Slagharen, vogelbekdieren, waterreuskonijnen, paarden, Hoedenvogels, slangen…, ga zo maar door. Het wordt één groot pretpark!

Rondom de engel schilder ik nog meer engelen met mandjes. Ze gooien allemaal iets naar beneden. De een strooit zeesterren, een ander salamanders en er is er zelfs een bij die kleurige condooms (zeker weer een reclamestunt van een of ander meisjesblad, denk ik zo bij mijzelf) in het rond strooit.

De vuurwerkaansteker en zijn collega's kijken gefascineerd naar het scherm.
‘Vinden jullie het mooi? vraag ik. Mag het paradijs de lucht in?’
De vuurwerkaansteker knikt van “yes”.
Als ik bijna op enter wil drukken, zegt er een wijsneus met een veel te grote bril: ‘Die Adam en Eva zijn wel poedelnaakt!’
‘Nou en..., brom ik; die dieren zijn toch ook naakt!’
‘Oh ja, dat is ook wel weer zo,’ zegt Bril.

Goed, ik druk op enter en een enorme regen van vuurpijlen verlicht de lucht boven de Schelde. En in prachtige kleuren wordt het enorme schilderij - ondersteund door goddelijke geluiden - tegen de hemel geprojecteerd.
Het publiek is uitzinnig. Mensen roepen: ‘Halleluja, god is op aarde wedergekeerd. Prachtig..., prachtig... Wat een hemels geschenk!’

Vlug teken ik er nog een engel bij die manna strooit, want de vogels en dieren hebben honger. Oh..., en even nog mijn handtekening er onder zetten: Jozef Bloks.

‘Jozef Bloks...,’ roepen de mensen op de kaai in koor.
Ze denken zeker dat ik hun nieuwe god ben. Vlug gum ik mijn naam uit en verander die in: Henri.
Ze weten toch niet wie dat is.

‘Kom, ik ga er maar weer eens vandoor,’ zeg ik.
‘Bedankt Jozef, zegt de vuurwerkafsteker, maar hoe zet ik het straks allemaal weer uit?’
‘Oh, als je er genoeg van hebt, type je gewoon: slowly off. En dan zoomt alles langzaam uit. Je kunt natuurlijk ook gewoon wachten tot morgenvroeg, tot het weer licht wordt. En…, als jouw vuurpijlen op zijn, houdt het feest natuurlijk ook op! Dus drie opties hè... Doei.’

Ik pak mijn spulletjes in en ga er weer vandoor.
Onderweg passeer ik het meisje met de zwarte wolfshond. Verbaasd staat ze omhoog te kijken.
‘Dag prinsesje,’ zeg ik.
Ze vraagt: ‘Wie is Henri?’

Geen opmerkingen:

Een reactie posten