Translate

zaterdag 27 oktober 2012

Halloween

Bij mij voor de deur wordt koortsachtig hard gewerkt. Vrijwillige buurtbewoners doen het pad langs het riviertje langzaam in een horrortafereel veranderen.

De entree - een nauwe doorgang gedecoreerd met doodshoofden, enorme spinnen en veel webben - voorspelt niet veel goeds. Ik buk mij en met een vreemd gevoel in mijn onderbuik betreed ik de wereld van Halloween. Door ritselende slierten plastic en plakkerige spinnenwebben baan ik mij een weg.

Uitgeholde pompoenen met uitgesneden ogen staren mij aan. Voorzichtig schuifel ik verder. Ik zie een kerkhof met witte kruisen, gevangen in spinnenwebben en omringd met rode jampotjes met daarin flakkerende kaarsjes. Slierten grauwe rook maken het spookachtige tafereel compleet.

Overal om mij heen staan kleurige lichtspots. En beamers, die als het straks donker wordt, ondersteund door grommende onderaardse geluiden uit luidsprekers, ongetwijfeld dansende horrorfiguren op de struiken zullen projecteren!

Bij het bruggetje, dat vanavond schaars verlicht zal worden door flakkerende lantaarns, kronkelt een enge vuurspuwende gifgroene draak in het donkere water onder mij. En iets verderop is er een huisje met daarin een uitnodigende stoel. Daar ga ik toch écht niet op zitten! Wie weet wat mij dan overkomt.

Hier en daar zie ik ook balen stro met daarop nog meer pompoenen, doodshoofden en spinnenwebben. En tussen de bomen staan skeletten met enge priemende rode ogen.
Ik kijk naar mijzelf in een gebarsten spiegel bedekt met spinnenwebben. Overal zie ik spinnenwebben. Ik raak er in verstrikt. Help...

Als de duisternis valt, komen er uit allerlei gaten en spelonken vast enge demonen tevoorschijn. Vampiers fladderen door de lucht en heksen met zwarte puntige hoeden vliegen op bezems rond. Tovenaars met lange witte baarden prevelen onbegrijpelijke spreuken. En later op de avond, als de volle maan zijn licht werpt over het kerkhof, schuiven grafstenen knarsend open en slijmerige Michael Jackson zombies kruipen naar buiten.

Als er maar geen moord wordt gepleegd, zoals in van die enge Amerikaanse films. Door een man met een wit masker en met een grote bloederige bijl. Een man die kinderkopjes verzamelt. Of..., misschien heeft hij het wel op mij gemunt?

Dat wordt straks huiveren en bibberen! Het hele dorp zal komen kijken. Schoorvoetend bewegen zij zich over het knarsende, schaars verlichte grindpad, terwijl er vanachter de struiken enge geluiden klinken. Kattengejank gaat door merg en been. Kleine kinderen met wit weggetrokken gezichtjes houden stevig de hand van hun moeder vast.

Een ijskoude wind huilt om mij heen. Gelukkig is er een kraampje waar warme pompoensoep wordt geserveerd.

Ik weet het: ik ben geen held. Vanavond ga ik dus niet kijken. Ik blijf veilig binnen, loerend door een spleet tussen de gordijnen.

Wilt u meer informatie over Halloween Aalst-Waalre klik dan rechts op de link!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten