Een regenachtige dag

Ik sluit de voordeur en loop het tuinpad af. Vervolgens steek ik de weg over. In het weiland voor mij - aan de overkant van het riviertje - staan twee paarden nat te worden. Ze schijnen er geen last van te hebben. Al snel houd ik het voor gezien en wandel via een grindpad in de richting van een bruggetje. Het grind maakt een krakend geluid onder mijn schoenzolen.

Even later sta ik gebogen over de railing en kijk naar het water dat onder mij voorbij stroomt. 'Gisteren was het dierendag,' mompel ik in mijzelf. En "De Wereld Draait Door" liet zien hoe een kok met een vlijmscherp mes een kikker onthoofdde. Snel draaide ik mijn hoofd weg van de televisie. Dit kon ik niet aanzien!

Lang geleden heb ook ik wel eens kikkerbilletjes gegeten, ik behoor immers tot het soort mens, dat alles eens geproefd moet hebben. Alleen aan stierenballen heb ik mij nog nooit gewaagd. Nee, die kikkerbilletjes vond ik maar niets. Een kikker is voor mij een adellijk dier met een kroontje op zijn hoofd. En het is ook een sprookjesfiguur. Vaak heb ik een kikker gekust, helaas veranderde hij nooit in een prins of... als het een zij was, niet in een prinses. Afgelopen zomer zat de vijver in de tuin vol met kikkervisjes. Aandachtig heb ik ze geobserveerd; hoe ze eerst achterpootjes kregen, daarna voorpootjes en tenslotte hun staartjes verloren. Het was een prachtig gezicht, al die minikikkertjes die door de tuin huppelden.